Theaterplein 10   |   2711 EK Zoetermeer   |   info@filmhuiscameo.nl      

Film



Zondag 19 februari 2017 om 12.00 uur

The Best of IDFA on Tour

Divers | 250 minuten | 2016

 

Programma    
12.00  uur   Close Ties
12.30  uur   The Grown Ups
lunch    
14.45  uur   Nowhere to Hide
korte pauze    
16.45  uur   Plastic China

 

Toegangskaarten
Combi-tickets voor de vier films samen kosten € 25. Vrienden van Cameo betalen € 22,50.

Houders van een VIP-kaart van de BankGiro Loterij betalen op vertoon van de VIP-kaart aan de kassa € 20 (alleen aan de kassa te verkrijgen — maximaal 2 personen per kaart).

Afzonderlijke tickets zijn niet te koop.

Bestellen lunch
Voor € 9,50 kunt u een lunch bestellen, bestaande uit soep, twee luxe broodjes en een glaasje sap, wijn of pils. De lunch kan tot uiterlijk woensdag 15 februari besteld worden.

Filmbeschrijvingen 

Close Ties

Zofia Kowalewska |  19 minuten | 2016


Liefdevol portret van een kibbelend echtpaar dat alle stormen lijkt te hebben overleefd. Na 45 jaar huwelijk is het tijd voor een jubileum, vindt Zdzislaw, maar zijn vrouw Barbara is niet meteen enthousiast. Zdzislaw verliet namelijk acht jaar geleden zijn vrouw voor een andere geliefde. Nu zijn ze weer bij elkaar en lijkt hun band hersteld, maar Barbara worstelt nog met de nodige wrok en de alledaagse problemen van het samenwonen. Want wie betaalt de rekeningen, en waarom houdt Zdzislaw toch altijd zo lang de badkamer bezet? Als hij het meubilair wil verplaatsen, omdat hij volgens hem na acht jaar afwezigheid “een frisse blik” op de inrichting heeft ontwikkeld, is voor Barbara de irritatiegrens bereikt. Maar tijdens het familiediner, waar Zdzislaw opvallend stil is, valt alles op zijn plek. Deze korte film, bekroond op het filmfestival van Krakow, laat zien hoe lastig het kan zijn om je fouten toe te geven en om vergeving te vragen

The Grown-Ups

Maite Alberdi | 80 minuten | 2016

Al veertig jaar gaan Anita, Rita, Ricardo en Andrés naar een school voor kinderen met het syndroom van Down. Na al die jaren begint het veilige en vertrouwde te vervelen. Ze zijn de 45 gepasseerd, en het werk in de bakkerij van de school is voor sommigen van hen geen uitdaging meer. Ook op persoonlijk vlak lonkt de vrijheid. Neem Anita en Andrés: zij zijn verliefd. Maar waar kunnen de geliefden, die nog bij hun familie inwonen, een rustig plekje vinden om samen te zijn? Ze dromen van trouwen en een gezin. De maatschappij waarin ze leven is echter niet ingericht op hun verlangen naar meer zelfstandigheid. Ondanks de trainingen die ze krijgen om 'bewuste volwassenen' te worden, blijven de vier tot hun frustratie afhankelijk van de beslissingen die anderen over hun leven nemen. Regisseur Maite Alberdi neemt ons met intieme, commentaarloze observaties mee in de microkosmos van deze vier 'jongvolwassenen.' Een ontroerend en soms confronterend portret, met compassie en oog voor compositie gemaakt.

Nowhere to Hide 

Zaradasht Ahmed | 86 minuten | 2016


Nadat de Amerikanen Irak hebben verlaten, krijgt Nori Sharif de opdracht om verslag te doen van de stand van zaken in zijn land. In een van de gevaarlijkste en ontoegankelijkste gebieden ter wereld – de “dodendriehoek” in het midden van Irak filmt de verpleegkundige, werkzaam in het plaatselijke ziekenhuis van Jalawla, gedurende vijf jaar de slachtoffers van de oorlog. De confronterende beelden tonen families die verscheurd, beschadigd en verminkt zijn door het geweld in Irak. En elke dag komen er nieuwe bij, want de conflicten duren voort en aanslagen ontregelen het dagelijks leven. Het is onduidelijk wie de strijdende partijen zijn, want de tegenstanders blijven lang onzichtbaar. De dreiging neemt echter toe en als het Irakese leger in 2013 vertrekt, slaat de aan militante groeperingen overgeleverde bevolking op de vlucht en vertrekt zelfs het grootste deel van het ziekenhuispersoneel. Sharif blijft als een van weinigen achter en blijft zelfs doorfilmen wanneer IS in 2014 oprukt naar Jalawla en de stad uiteindelijk inneemt. Maar dan moet ook hij halsoverkop vluchten om zichzelf en zijn gezin in veiligheid te brengen. 

Plastic China

Jiu-liang Wang | 81 minuten | 2016

Op zoek naar werk verlieten de ongeschoolde ouders van Yi Jie hun gebied van herkomst. Ze sorteren en recyclen nu plastic afval uit Europa, de Verenigde Staten en Azië. Het gezin leeft letterlijk tussen bergen plastic en gore verbrandingsdampen. Toch weten de kinderen altijd verborgen schatten te vinden: een zakje met ballonnen, mooie tijdschriften om plaatjes uit te knippen en nieuwe verhalen mee te maken. Het biedt ze een blik op een ander, zoveel rijker leven, vol kansen die zij nooit zullen krijgen. Yi Lie kan niet eens naar school; volgens de baas omdat haar vader alles verzuipt, volgens haar vader omdat hij te weinig verdient. Het lijkt een uitzichtloze situatie. De baas en zijn gezin dromen nog wel van een betere toekomst. Als ze Yi Jie en haar vader meenemen naar een protserige autobeurs, staan die daar geheel verloren, in een wereld waarbij ze nooit aansluiting zullen vinden. Deze schrijnende, dicht op de huid geschoten film heeft geen uitleg nodig, de beelden vertellen een universeel verhaal over sociale ongelijkheid.